Page 113 - CHQ_03
P. 113

CHQ



        SLOW WALKING IS
        REQUIRED FOR TREKKERS
        TO ENJOY THE GORGE AT ITS
        BEST ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΉΘΕΙ
        Ο ΠΕΖΟΠΟΡΟΣ ΟΛΟ
        ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΦΑΡΑΓΓΙΟΥ,
        ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΔΙΖΕΙ ΑΡΓΑ



        Μία φορά το χρόνο, συνήθως στην αρχή της
        περιόδου, ο Ορειβατικός Σύλλογος Χανίων,
        μετά από ειδική άδεια της Διεύθυνσης Δασών,
        κάνει διήμερη εξόρμηση με διανυκτέρευση
        στο μέσο της διαδρομής, στο ιστορικό χωριό
        της Σαμαριάς. Έίναι καταπληκτική ευκαιρία
        για διαφορετική προσέγγιση του φαραγγιού.
        Όσο πιο πρωί αρχίσουμε να περπατάμε τόσο
        το καλύτερο. Τα πρώτα τρία χιλιόμετρα είναι
        τα δυσκολότερα αλλά και τα πιο καθοριστικά   A trail unveiling
        για ένα κατά το δυνατόν ξεκούραστο πέρασμα.   nature’s wonder.
        Φυσικά και τεχνητά σκαλοπάτια με αρκετή   Μια διαδρομή
        κλίση μας οδηγούν προσεκτικά και αργά στην   που αποκαλύπτει
                                         το μεγαλείο
        πρώτη πηγή, το Νερούτσικο, 45 λεπτά από  της φύσης.
        την αφετηρία. Έδώ κάνουμε μια μικρή στάση,
        πίνουμε το γάργαρο νερό, φωτογραφίζουμε το
        τέλειο τοπίο: το δάσος κυπαρισσιών που στα
        «ανοίγματά» του διακρίνουμε τα Λευκά Όρη.
        Συνεχίζουμε το ίδιο αργά και ας τρέχουν οι
        διπλανοί μας, ας μας περάσουν... Κατηφοριάς
        συνέχεια με περάσματα δεξιά και αριστερά
        από μικρά ρέματα, τα οποία το Μάιο έχουν
        αρκετό νερό. Ωστόσο αυτό δεν μας ανησυχεί,
        αφού εμείς πάντα βαδίζουμε στο κεντρικό
        διαμορφωμένο μονοπάτι. Η επόμενη στάση
        θα γίνει στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου,
        που στον περιβάλλοντα χώρο του φιλοξενεί
        χώρους ξεκούρασης, φυλάκιο δασοφυλάκων,
        τουαλέτες, καθώς και μια πηγή με τρεχούμενο
        νερό (έχουμε ήδη αφήσει πίσω μας την πηγή
        Ρίζα Συκιάς λίγο πριν από τον Άγιο Νικόλαο).
        Έδώ, αν είμαστε τυχεροί, θα δούμε το Κρι
        Κρι, το ενδημικό ζώο της Σαμαριάς, που
        κατεβαίνει από τις απότομες πλαγιές του
        φαραγγιού για να φάει  τα υπολείμματα
        φαγητών που αφήνουν οι πεζοπόροι.
        Η διαδρομή γλυκαίνει από εδώ και κάτω. Το
        δάσος πάντα είναι πυκνό και το μονοπάτι
        καλογραμμένο, ενώ σε κάποια σημεία έχουμε
        και κάποιες ανηφοριές, για να παρακάμψουμε
        την άγρια κοίτη και τα νερά που τρέχουν σε
        αυτήν. Περνάμε ακόμα δύο πηγές δίπλα στο
        μονοπάτι και καταλήγουμε στον οικισμό της

                                                                                              113
   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118